Een half jaar in het Midden-Oosten... Inmiddels zijn we een jaar verder en ik woon hier nog steeds. Hoog tijd om eens wat te schrijven over mijn ervaringen hier in Koeweit.
Ik heb het hier verschillende mensen horen zeggen: Kuwait is what you make of it.
Koeweit, het rijke oliestaatje in het Midden-Oosten, met Irak en Saudi-Arabië als buurlanden.
Een land waar het droog is en in de zomer de temperatuur op loopt tot zo’n 55 graden. In de zomer is Koeweit één van de heetste plekken ter wereld. Dat betekent de hele zomer zoveel mogelijk binnen blijven. Van de ene naar de andere airco. En dat, is echt niet mijn ding.
Het weer is eigenlijk erg saai. Altijd zon, altijd heet. Als je geluk hebt, dan maak je voor de verandering af en toe een zandstorm mee. Regenen doet het een paar dagen per jaar. Een land waar de (westerse) expat een goed leven heeft en hier vooral komt voor het geld. Koeweit, de rijke oliestaat. Anders dan dat, wat is hier te vinden? Woestijn, hitte, vrijwel geen natuur… Natuurlijk wel luxe winkelcentra en hotels, dure auto’s en arme expats die voor rijke expats en de Koeweiti werken.
Het land, dat net zoveel gebedsruimtes heeft als openbare toiletten. -When you gotta go, you gotta go..- waar onze lokale supermarkt om die reden dan ook vijf keer per dag dichtgaat, waar je je knieën en schouders in het openbaar beter kunt bedekken, waar de regering bepaalt welke websites je allemaal kunt bekijken, waar de tv-zenders ook niet alles mogen uitzenden, waar de doodstraf nog bestaat, homoseksualiteit strafbaar is en alcohol verboden, waar je in de zomer zoveel mogelijk binnen blijft of het land uitvlucht vanwege de extreme hitte, waar er een enorm contrast is tussen rijk en arm en waar moderne slavernij bestaat. Een leefomgeving waar je als Europeaan wat van moet maken. Je kunt je druk maken om allerlei dingen die je hier moet missen, zoals natuur en vrijheid. Maar je kunt ook de dingen omarmen die het leven je hier wel biedt. Een kijkje in een andere cultuur, een avontuurlijk bestaan waarin we veel kunnen reizen, een verbreding van je horizon, het opdoen van geweldig leuke contacten, mensen van allerlei nationaliteiten die in hetzelfde schuitje zitten en bovendien is het een boost voor ons Engels.
Na een aanbod afgelopen zomer, dat we niet konden afslaan hebben we besloten om een jaar langer in Koeweit te blijven wonen. Na even wikken en wegen was de conclusie toch snel getrokken; waarom zouden we hier niet blijven? Voor ons voelt het toch al niet als terugkeren naar Nederland. We hebben namelijk geen huis om naar terug te keren. Als we weer in Nederland gaan wonen is dat weer een heel nieuw leven beginnen in een nieuw huis in een nieuwe omgeving. Hier blijven is erg gemakkelijk. Je blijft gewoon zitten waar je zit en alles blijft hetzelfde. We hebben het hier alle vier naar onze zin en terugkeren naar Nederland, dat kan altijd nog. Nadat we de warme zomermaanden hebben overleefd waarin de kinderen ruim 3 maanden vrij waren van school, is eindelijk het normale leven weer begonnen. Hanna is nu ook begonnen op de AUS, in pre-K en Iwan is begonnen in first grade. Het gaat ze allebei erg goed af.
De winter hier was erg kort. We hebben een paar 'koude' dagen gehad. Je kent ze wel. Van die dagen dat je denkt: goh, misschien zou ik eens een vestje aan moeten doen.. Veel kouder dan 10 graden is het hier niet geweest en dat was slechts gedurende een paar weken. Sinds februari is de temperatuur rap omhoog gegaan en nu in maart zitten we op een aangename 30 graden. Zo zou het van mij mogen blijven. Helaas is dat waarschijnlijk maar van korte duur want we hebben de hete zomermaanden al weer in zicht.
Het plan is vooralsnog om in juli (voorgoed) terug te keren naar Nederland, maar uiteraard moet je je als expat flexibel opstellen en bestaat een verlenging van onze tijd hier tot december wellicht ook nog tot de mogelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten